Visserstruien zijn globaal tussen 1860-1950 door vissers aan alle Nederlandse kusten gedragen als werkgoed. Slechts weinigen wisten nog van het bestaan. Vissers waren de eersten en heel lang de enigen die truien als bovengoed droegen.Truien waren hun werkgoed. Die werden gebreid door hun moeder, vrouw, zuster, dochter of in opdracht door weduwen volgens de motieven die de vrouwen in hun hoofd hadden: overgeleverd van moeder op dochter en nooit opgeschreven. Dankzij de vissers dragen wij nu allemaal truien. Door het onderzoek van Stella Ruhe zijn ze inmiddels aan de vergetelheid ontrukt en als vrouwelijk erfgoed bewaard. Ze heeft de truien, nog alleen zichtbaar op foto's uit die periode, voorzien van breischema's en ze opnieuw laten breien in het oorspronkelijke kleurenpalet van talloze blauwen, zwart, grijs en naturel. De tot nu toe 160 gevonden truien zijn gepubliceerd in drie prachtige boeken vol oude foto's, geschiedenis en anekdotes.